‘Zoveel mogelijk zelf laten doen’

“Wij zijn  geboren en getogen Hagenaars en van het type ‘niet lullen maar poetsen’”, zegt John van de Kruk van gezinshuis Lahaye. Samen met partner Diana Boer startte hij 1 april gezinshuis Lahaye, de Franse naam voor Den Haag. Ze werkten beide voorheen op leefgroepen, maar zagen al snel de waarde van een gezinshuis: “De persoonlijke aandacht en het gewone gezinsleven dat we kunnen bieden, doet onze kinderen goed. We bevestigen hen in wie ze zijn en laten weten dat we blij zijn dat ze bij ons wonen.”

Het wiel niet zelf hoeven uitvinden
Johan en Diana werkten in eerste instantie als gezinshuis in loondienst. Toen dit stopte, gingen ze op zoek naar een andere samenwerkingspartner: “Via internet kwamen we bij Gezinshuis.com terecht. We bezochten een Open Avond en hadden een paar goede gesprekken met voormalig bestuurder Rob de Munck. Het is fijn dat we het wiel niet zelf hoeven uit te vinden. Bij Gezinshuis.com werk je continu aan kwaliteit en je eigen ontwikkeling, zodat je een betrouwbare samenwerkingspartner wordt. Gezinshuiskinderen hebben al genoeg meegemaakt, dus dan is ‘experimenteren’ uit den boze. Ook zijn we blij met onze vaste contactpersoon. In Ilja Oyen hebben we een prettige sparringpartner gevonden.”

Zoveel mogelijk zelf laten doen
John en Diana hebben 3 eigen kinderen, die ook hun steentje bijdragen in de zorg.  Met daarnaast 4 gezinshuiskinderen een vol huis. Ze laten hen zo veel mogelijk zelf doen. “Dat doen we bewust”, legt John uit. “Het helpt hun in hun persoonlijke groei. We willen kinderen graag een fijne toekomst geven, waarin ze zelf keuzes en goede beslissingen maken. Natuurlijk gaat dat met vallen en opstaan, maar we blijven altijd in de buurt. Een voorbeeld? Onlangs zijn we verhuisd van Den Haag naar Waddinxveen. Alle kinderen hebben hun eigen school en sportclub uitgekozen. Ze hebben het in deze dorpse omgeving prima naar hun zin. De kinderen zijn volop aan het hutten bouwen en maken hier snel vriendjes. Eerst waren ze niet te branden om naar buiten te gaan, nu moeten we ze bij wijze van spreken met de stok naar binnen slaan!”